"Natuurlijk, nu we er toch zijn, pakken we ook de folkloristische avond mee." En zo zaten we er tot bijna middernacht, in een tuin volgehangen met gekleurde lampjes. Volstrekt uitgekauwd uiteraard zo'n avond - en toch ook leuk. Inclusief die publieksparticipatie.
Dus daar stond ik - arm in arm - met allerhande mede-toeristen en folkloristische dansers het ene been na het andere naar voren te zwiepen. Met folklore heb ik niets, maar op vakantie verleg je toch je grenzen ('naar de oudheid' in dit geval). Je doet dingen die je thuis nooit in je hoofd zou halen, zoals met borden smijten en een niet-te-drinken-lokaal-goedje-drinken. Alleen zijn de tijden veranderd. In die tijd dat ik daar folkloristisch danste, werden gemaakte foto's nog ouderwets afgedrukt en (voor de vergetelheid) in zo'n fotoalbum met pergamijn tussenbladen geplakt. Tegenwoordig circuleer je als folkloristische aspirant al binnen enkele minuten op het world wide web. Ik dank je feestelijk!
