Meditatie

Daar zat ze voor haar tent - ze had iets met meditatie - zat roerloos stil met de benen over elkaar geslagen en de hand als een soort van open kommetjes op de knieën - alsof ze iets op wilde vangen uit de kosmos (bij navraag bleek dat ook zo te zijn - "goede omschrijving" zei ze). Ongeveer een half uur zat ze daar, terwijl links en rechts rondom haar de camping langzaam tot leven kwam (ritsen ritsten open - slaaphoofden peilden de atmosfeer). "Zou je ook eens moeten proberen", beargumenteerde ze later die dag. Ik zei haar dat ik erover na zou denken. "Niet denken, gewoon doen", zei ze kordaat. Bij wijze van compromis - ik moest er toch mee weg zien te komen - beloofde ik haar er een tekstje aan te wijden. Om die belofte in te lossen, las je zojuist deze woorden.